Historie locatie Zwijndrecht
Onderwijs en sociale zorg
De geschiedenis van locatie Zwijndrecht start aan het begin van de 19e eeuw, toen de rooms-katholieke gemeenschap in Dordrecht het gebied tussen de Kuipershaven, de Schrijversstraat en de Wijnstraat tot een plaats van rooms-katholiek onderwijs en sociale zorg bestemde.
Als snel bemerkte men meer plaats nodig te hebben voor de wezen en ouden van dagen. Er werd uitgeweken naar de Grotekerksbuurt, waar het aangekochte pand werd omgedoopt in 'St. Jakopsgesticht', vernoemd naar het Gasthuis uit de Middeleeuwen, bestemd voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostella in Spanje op hun bedevaartstocht naar St. Jacobus.
Medische zorg
Aan het eind van de 19e eeuw is voorzichtig begonnen met medische handelingen. In 1905 werd door Elisabeth Baesjou van Vronesteyn-Heytinck een schenking gedaan van 150.000 gulden ter nagedachtenis aan haar zoon Francois Baesjou van Vronesteyn, bestemd voor de bouw van een rooms-katholiek ziekenhuis voor Dordtenaren 'uit de minder gegoede stand'. In 1913 is de eerste steen hiervoor gelegd aan de Grotekerksbuurt.
Gedragen door zusters
De verzorging werd gedragen door de zusters Franciscanessen. Voor onvermogende rooms-katholieken was de verzorging gratis. Anderen betaalden van fl. 1,50 (zaal) tot fl. 6,00 (klasse) per dag. Na verloop van tijd bleek de accommodatie niet meer te voldoen en in 1929 werd een nieuw ziekenhuis aan de Houttuinen in gebruik genomen. De feitelijke leiding op de afdeling was in handen van nonnen, onder leiding van een moeder-overste. In de Houttuinen was dit de Orde van de 'kleine zusters van den Heiligen Joseph' uit Heerlen, die hun cellen hadden in het klooster-'slot' aan de Grotekerksbuurt. Ze beschikten over een eigen eetzaal, conversatiezaal, bezoekkamer en ommuurde tuin. In 1974 werd de huisvesting van de nonnen opgeheven en werden de zusters in kleine wooneenheden over het land verspreid. Van de laatste religieuze, werkzaam als hoofdlaborante, werd in 1986 afscheid genomen met een reünie voor alle religieuzen die in het R.K. Ziekenhuis gewerkt hadden.
Uitbreiding
Het aantal patiënten groeide gestadig. Om hen plaats te kunnen bieden, kocht het ziekenhuis geleidelijk meer panden en grond. In de zestiger jaren lag het in de bedoeling om op de locatie tussen de Grotekerksbuurt en de Houttuinen een geheel nieuw ziekenhuiscomplex te laten verrijzen. Dit stuitte echter op onoverkomelijke bezwaren. In 1968 werd besloten tot nieuwbouw op een andere locatie, in Oost-IJsselmonde.
Van St. Jacobusstichting naar Jacobus ziekenhuis
In 1972 werd grond aangekocht op de locatie Ter Steeghe in Zwijndrecht. Pas vijftien jaar later kon de 'eerste paal' worden geslagen voor het Jacobus ziekenhuis, dat in september 1989 in gebruik werd genomen. Het nieuwe ziekenhuis ligt, evenals het oude, aan de weg die de pelgrims aflegden op hun reis naar Santiago de Compostella in Spanje.
Pelgrimgangers die weer terugkwamen, hadden veelal een bedevaartstaf, op de bovenzijde gesierd met de Jakobsschelp. Volgens de legende zou de apostel Jacobus aan de verdrinkingsdood zijn ontsnapt, doordat schelpen, welke zich aan hem vasthechtten, ervoor zorgden dat hij niet onderging. De schelp, tevens de bescherming voor kwetsbare gedeelten, is destijds in stilistische vorm verwerkt in het beeldmerk van het Jacobus ziekenhuis.
Albert Schweitzer ziekenhuis
Het Albert Schweitzer ziekenhuis bestaat sinds 1 januari 1999. Er heeft toen een fusie plaatsgevonden tussen het Drechtsteden Ziekenhuis en het Merwedeziekenhuis.