Onderzoek PTTS bij kinderen van kankerpatiënten

Per jaar worden ongeveer 9000 jonge gezinnen geconfronteerd met de diagnose kanker bij een van de ouders.
De ziekte wordt vaak geassocieerd met de dood, de behandeling is meestal intensief en de bijwerkingen van de behandelingen kunnen zichtbaar en beangstigend zijn. Ouders kunnen regelmatig van huis zijn waardoor het gezinsleven ontregeld kan raken.
Kanker bij één van de ouders kan dus verstrekkende gevolgen hebben voor de kinderen. Het vraagt van alle gezinsleden de nodige aanpassingen.

In 2006 heeft mevr. GA Huizinga hierover een studie gedaan; in hoeverre PTSS voorkomt bij kinderen waarvan een ouder kanker heeft of heeft gehad. Zij ging hierbij uit van de systeem theorie: dat een verandering in de toestand van één van de gezinsleden effect heeft op de andere gezinsleden.

Uit een eerdere pilot studie bleek dat emotionele- en gedragsproblemen bij kinderen voorkomen, maar dat bij 1/3 van de kinderen van een ouder met kanker volgens de ouders matige tot ernstige emotionele- en gedragsproblemen voorkomen waarvoor zij professionele hulp zouden moeten krijgen.
Na deze pilotstudie werd een vervolgstudie gedaan naar het functioneren van kinderen van wie een ouder 1 tot 5 jr geleden gediagnosticeerd werd.
Bij 21% van de zonen en 35% van de dochters werden verhoogde PTSS gevonden, wat op ernstige verwerkingsproblematiek zou duiden en waarbij het raadzaam zou zijn deze kinderen door te verwijzen naar professionals op het gebied van de psychosociale zorg.
De tijd verstreken sinds de diagnose bleek niet gerelateerd aan de mate van PTSS (1 tot 5 jr geleden). De intensiteit van de behandeling bleek ook niet van invloed op de ernst van PTSS bij zowel zonen en dochters. Wel bleek dat bij ouders met een recidief de dochters meer PTSS hadden dan dochters van een ouder zonder recidief. 

Ander onderwerp van haar onderzoek is de communicatie in het gezin. Vaak worden ouders aangeraden om een open communicatie met hun kind(eren) te onderhouden en dat dit een gunstig effect zou hebben op het functioneren van hun kinderen.
Kenmerken van gezinnen met een kind met PTSS zijn:
-Minder open communicatie
-Hoe ernstiger de ziekte, hoe minder open de communicatie
-Hoe minder goed de communicatie, hoe meer PTSS
-Hoe meer stress bij de gezonde ouder, hoe meer PTSS
-Hoe slechter de communicatie met de ouder zonder kanker, hoe meer PTSS m.n.herbeleving
-Hoe slechter de communicatie met de ouder met kanker, hoe meer vermijding
terug