Pijn tussen de ribben (intercostaal neuralgie)

'Intercostaal' betekent 'tussen de ribben' en neuralgie' betekent 'pijn aan de zenuwen'.  Bij intercostaal neuralgie wordt de pijn tussen de ribben veroorzaakt door een beschadiging of minder goed functioneren van de zenuw. Als een zenuw niet goed werkt, kunnen prikkels die normaal geen pijn doen wel als pijnlijk worden ervaren.

Tussen de ribben lopen twaalf zenuwen die aftakken van een van de twaalf zenuwwortels die zich tussen de ruggenwervels bevinden. De zenuwwortel splitst zich in twee zenuwbanen:

• Een zenuw die naar de rug loopt en daar een gedeelte van het gevoel verzorgt.
• Een zenuw (die in dit geval de pijnklachten veroorzaakt), die onder de rib meeloopt naar de voorzijde van het lichaam. Deze zenuwbaan zorgt het gevoel in de wand van de borstkas.

Klachten

De pijn zit meestal in een gebied dat als een smalle band vanaf de rug rondom de borstkas naar de voorkant loopt. Meestal aan één zijde van de romp.
De pijn kan hevig, schietend en/of scherp zijn en kan continu of aanvalsgewijs aanwezig zijn. 
De pijn wordt vaak erger door bewegingen zoals bukken, hoesten of (diep) ademhalen.

Oorzaken

• Een eerdere operatie aan de borstkas waarbij de zenuwen zijn beschadigd.
• Een ongeval (bijvoorbeeld gebroken ribben).
• Gordelroos (hierbij is sprake van een huidreactie die veroorzaakt wordt door het Varicella Zoster virus. (Dit is hetzelfde virus dat zorgt voor waterpokken.)

Behandelmogelijkheden

Hieronder leest u welke behandelmogelijkheden er zijn. Het resultaat van deze behandelingen is afhankelijk van verschillende factoren en kan per patiënt verschillend zijn. De pijnspecialist of verpleegkundig specialist bespreekt met u welke behandeling het beste bij u past.

Gewone pijnstillers zoals paracetamol en NSAID's (ibuprofen) werken meestal niet goed bij zenuwpijn. De pijnspecialist of verpleegkundig specialist kan dan in overleg met u sterkere pijnstillers voorschrijven.  

Behalve pijnstillers zijn er ook nog andere medicijnen mogelijk. Deze medicijnen zijn eigenlijk bedoeld om andere aandoeningen te behandelen, maar hebben ook een gunstige werking op het verminderen van de pijnprikkels. Voorbeelden hiervan zijn medicijnen tegen epilepsie en medicijnen tegen depressie.

Dit is een pleister waarin een pijnstillend middel zit. Dit middel (Capsaïcine) is een stofje dat onder andere in hete pepers zit. Dit stofje wordt gebruikt om zenuwpijn aan de huid te verlichten. De pleister wordt op het pijnbehandelcentrum aangebracht op het pijnlijke gebied. De pleister moet ongeveer een uur blijven zitten. Het stofje kan een branderig en soms pijnlijk gevoel geven, te vergelijken met zonnebrand. 

Meer informatie leest u in de folder

TENS is de afkorting van ‘Transcutane Elektrische Neuro Stimulator’. Het is een methode om de pijn in uw lichaam te onderdrukken. Dit wordt gedaan door elektroden te plakken op de huid van uw nek, achterhoofd of schouders. De elektroden worden verbonden met het TENS apparaat. Het TENS apparaat geeft stroomprikkels af via de elektroden. U voelt nu trillingen in het pijngebied. Deze trillingen zorgen ervoor dat uw pijn onderdrukt wordt. Naast het verminderen van pijn kan TENS ook een ontspannende werking op uw spieren hebben en kan het een betere doorbloeding van uw huid geven.

Meer informatie leest u in deze folder.

Dit is een behandeling waarbij medicijnen in de epidurale ruimte worden gespoten. De epidurale ruimte is de ruimte in de wervelkolom. Deze ruimte loopt van uw nek tot uw stuitje.

De epidurale ruimte ligt aan de achterkant van de wervels.

Voor deze behandeling wordt u een paar uur opgenomen op de afdeling Dagbehandeling van het Pijnbehandelcentrum. 

Lees meer over de epidurale injectie in deze folder. 
 

Tussen iedere wervel in de wervelkolom zit een opening. Via deze openingen komen de zenuwwortels uit de wervelkolom. 

De zenuw die behandeld wordt, geeft pijnprikkels door aan de hersenen. Door deze zenuwen te verdoven kan de pijn voor langere tijd verminderen. Dit gebeurt door met een naald lichte stroomstootjes toe te dienen in de nabijheid van de zenuw. Dit heet PRF (pulsed radio frequente behandeling).
Hierdoor wordt de zenuw beïnvloed en kunnen de pijnprikkels minder goed worden doorgeven. De pijn zal hierdoor afnemen.

De behandeling (verloop)

Met behulp van röntgenbeelden zoekt de pijnspecialist de bewuste zenuw op. De pijnspecialist geeft u een plaatselijke verdoving en brengt daarna een injectienaald in.

Met een zacht elektrisch stroompje wordt de positie gecontroleerd. U moet dan aangeven wanneer u iets voelt. Dit kan warmte, druk of een tinteling zijn. Ook kunt u klopjes voelen in de spieren. De meeste patiënten vinden dat dit geen pijn doet.

Als de naald op de juiste plaats zit, spuit de arts een verdovingsvloeistof in. Dit kan wel even pijnlijk zijn maar dit verdwijnt meestal snel dankzij de verdovingsvloeistof. 
Daarna dient de arts ongeveer 4 minuten lang korte stroomstootjes toe via de naald. Omdat de zenuw nu verdoofd is voelt u hiervan hooguit lichte klopjes. De behandeling zorgt ervoor dat de zenuw langdurig tot rust komt, zonder deze te beschadigen. De behandeling duurt in totaal ongeveer 15 minuten.

Kans op bijwerkingen

• Napijn: Een zenuwbehandeling kan in het begin napijn geven. Dit kan zelfs enkele dagen duren. Dit is andere pijn dan de oorspronkelijke zenuwpijn en tegen deze napijn helpt een normale pijnstiller zoals een paracetamol doorgaans wel. Zo nodig kan uw pijnspecialist of huisarts een andere pijnstiller voorschrijven.
• Opvliegers: Door de medicatie die wordt ingespoten bij de zenuw kunt u opvliegers krijgen. Bij vrouwen kan de menstruatie korte tijd verstoord raken.
• Ontregelde bloedsuikerspiegel bij diabetici: Bij diabetici kunnen de bloedsuikerspiegels een aantal dagen verhoogd zijn. Extra controle van de bloedsuikers is daarom aan te raden.

Meer informatie over deze behandeling leest u in deze folder.