Zorgpad

Occipitalis neuralgie

  1. Occipitalis neuralgie

    Wat is het?

    Een drukkende pijn vanuit de nek met uitstraling via de achterzijde van het hoofd over de hele schedel. Dit loopt soms door tot achter de ogen. De klachten kunnen soms lijken op migraine en spanningshoofdpijn.

    De oorzaak ligt bij een irritatie van de Nervus Occipitalis Major (en soms Nervus Occipitalis Minor). Dit is een zenuw die hoog vanuit de nek door de spieren naar de achterkant van de schedel loopt. 

    Behandelmogelijkheden

    Hieronder leest u welke behandelmogelijkheden er zijn. Het resultaat van deze behandelingen is afhankelijk van verschillende factoren en kan per patiënt verschillend zijn. De pijnspecialist of verpleegkundig specialist bespreekt met u welke behandeling het beste bij u past.

  2. Fysiotherapie

    Oefeningen

    Soms kan fysiotherapie de pijnklachten al sterk verminderen. De (huis)arts of pijnspecialist kan u doorverwijzen naar een fysiotherapeut bij u in de buurt.

  3. Zenuwblokkade

    Zenuwblokkade van de occipitalis major en/of minor

    Hierbij wordt een speciale naald bij het achterhoofd ingebracht zodat de zenuw wordt aangeprikt en behandeld met lichte stroomstootjes.

    De zenuw die behandeld wordt, geeft pijnprikkels door aan de hersenen. Door deze zenuwen te verdoven kan de pijn voor langere tijd verminderen. Dit gebeurt door met een naald lichte stroomstootjes toe te dienen in de nabijheid van de zenuw. Dit heet PRF (pulsed radio frequente behandeling)
    Hierdoor wordt de zenuw beïnvloed en kunnen de pijnprikkels minder goed worden doorgeven. De pijn zal afnemen.

    De behandeling (verloop)

    Met behulp van röntgenbeelden zoekt de pijnspecialist de bewuste zenuw op. De pijnspecialist geeft u een plaatselijke verdoving en brengt daarna een injectienaald in.

    Met een zacht elektrisch stroompje wordt de positie gecontroleerd. U moet dan aangeven wanneer u iets voelt. Dit kan warmte, druk of een tinteling zijn. Ook kunt u klopjes voelen in de spieren. De meeste patiënten vinden dat dit geen pijn doet.

    Als de naald op de juiste plaats zit, spuit de arts een verdovingsvloeistof in. Dit kan wel even pijnlijk zijn maar dit verdwijnt meestal snel dankzij de verdovingsvloeistof. 
    Daarna dient de arts ongeveer 4 minuten lang korte stroomstootjes toe via de naald. Omdat de zenuw nu verdoofd is voelt hiervan hooguit lichte klopjes. De behandeling zorgt ervoor dat de zenuw langdurig tot rust komt, zonder deze te beschadigen. De behandeling duurt in totaal ongeveer 15 minuten.

    Kans op bijwerkingen

    • Napijn: Een zenuwbehandeling kan in het begin napijn geven. Dit kan zelfs enkele dagen duren. Dit is andere pijn dan de oorspronkelijke zenuwpijn en tegen deze napijn helpt een normale pijnstiller zoals een paracetamol doorgaans wel.Zo nodig kan uw pijnspecialist of huisarts een andere pijnstiller voorschrijven.
    • Opvliegers: Door de medicatie die wordt ingespoten bij de zenuw kunt u opvliegers krijgen. Bij vrouwen kan de menstruatie korte tijd verstoord raken.
    • Ontregelde bloedsuikerspiegel bij diabetici: Bij diabetici kunnen de bloedsuikerspiegels een aantal dagen verhoogd zijn. Extra controle van de bloedsuikers is daarom aan te raden.
  4. Blokkade van de zenuwwortel

    Blokkade van de zenuwwortel

    Tussen iedere wervel in de wervelkolom zit een opening. Via deze openingen komen de zenuwwortels uit de wervelkolom. 

    De zenuw die behandeld wordt, geeft pijnprikkels door aan de hersenen. Door deze zenuwen te verdoven kan de pijn voor langere tijd verminderen. Dit gebeurt door met een naald lichte stroomstootjes toe te dienen in de nabijheid van de zenuw. Dit heet PRF (pulsed radio frequente behandeling).
    Hierdoor wordt de zenuw beïnvloed en kunnen de pijnprikkels minder goed worden doorgeven. De pijn zal hierdoor afnemen.

    De behandeling (verloop)

    Met behulp van röntgenbeelden zoekt de pijnspecialist de bewuste zenuw op. De pijnspecialist geeft u een plaatselijke verdoving en brengt daarna een injectienaald in.

    Met een zacht elektrisch stroompje wordt de positie gecontroleerd. U moet dan aangeven wanneer u iets voelt. Dit kan warmte, druk of een tinteling zijn. Ook kunt u klopjes voelen in de spieren. De meeste patiënten vinden dat dit geen pijn doet.

    Als de naald op de juiste plaats zit, spuit de arts een verdovingsvloeistof in. Dit kan wel even pijnlijk zijn maar dit verdwijnt meestal snel dankzij de verdovingsvloeistof. 
    Daarna dient de arts ongeveer 4 minuten lang korte stroomstootjes toe via de naald. Omdat de zenuw nu verdoofd is voelt u hiervan hooguit lichte klopjes. De behandeling zorgt ervoor dat de zenuw langdurig tot rust komt, zonder deze te beschadigen. De behandeling duurt in totaal ongeveer 15 minuten.

    Kans op bijwerkingen

    • Napijn: Een zenuwbehandeling kan in het begin napijn geven. Dit kan zelfs enkele dagen duren. Dit is andere pijn dan de oorspronkelijke zenuwpijn en tegen deze napijn helpt een normale pijnstiller zoals een paracetamol doorgaans wel. Zo nodig kan uw pijnspecialist of huisarts een andere pijnstiller voorschrijven.
    • Opvliegers: Door de medicatie die wordt ingespoten bij de zenuw kunt u opvliegers krijgen. Bij vrouwen kan de menstruatie korte tijd verstoord raken.
    • Ontregelde bloedsuikerspiegel bij diabetici: Bij diabetici kunnen de bloedsuikerspiegels een aantal dagen verhoogd zijn. Extra controle van de bloedsuikers is daarom aan te raden.


    Meer informatie over deze behandeling leest u in deze folder. 

  5. Medicatie

    Behandeling met medicijnen

    In eerste instantie zal de pijnspecialist of verpleegkundig specialist proberen de pijn te bestrijden met medicijnen. Dit kunnen pijnstillers zijn. Als eerste wordt geprobeerd de pijn te bestrijden met paracetamol of NSAID's (een bekend voorbeeld van een NSAID is Ibuprofen). Helpt dat niet dan kan overgestapt worden naar sterkere pijnstillers. Uw pijnspecialist of verpleegkundig specialist kan u hier meer over vertellen.

    Behalve pijnstillers zijn er ook nog andere medicijnen mogelijk. Deze medicijnen zijn eigenlijk bedoeld om andere aandoeningen te behandelen, maar hebben ook een gunstige werking op het verminderen van de pijnprikkels. Voorbeelden hiervan zijn medicijnen tegen epilepsie en medicijnen tegen depressie.



     

Naar boven